Veel analisten nemen uitsluitend de huidige winsten als basis voor de verdisconteringsvoet – de rekenrente bij het bepalen van een toekomstige waarde. En zo mis je misschien niet de i van interest, maar wél de i van innovation – en daarmee de belangrijkste drijver onder de future earnings. Want het gaat niet om wat een bedrijf nú doet, maar wat het vólgend jaar gaat doen – en de jaren daarna. Probleem is alleen: je weet nooit precies uit welke hoek de cruciale innovaties uiteindelijk komen.

In de recente geschiedenis was het eigenlijk nooit anders: een dikke eeuw geleden werd je voor gek verklaard als je in zee ging met automobielfabrikanten. ‘Als ik mijn klanten had gevraagd wat ze wilden, hadden ze gezegd: een sneller paard’, zei Henry Ford al over het overdonderende succes van de automobiel. Dat toekomstgerichte denken geldt ook voor het klimaat. Pensioenfonds PME, dat de pensioenen beheert van onder meer ASML- en NXP-werknemers en de metaalsector, verkoopt al zijn belangen in olie en gas.

Benut je stemrecht

Beleggen doe je voor de toekomst, niet voor het verleden of het heden. De huidige transitie heeft allang niet meer uitsluitend gevolgen voor de wapenindustrie en kinderarbeid. Ook bedrijven die te weinig oog hebben voor het klimaat krijgen het steeds lastiger. ESG blijft complexe materie. Maar als je overweegt om een minder duurzame positie te houden, volg dán de methode van Mark van Baal: benut je stemrecht als aandeelhouder om het bedrijf te laten veranderen. Dat is ook de enige manier waarop een bedrijf als Shell de komende honderd jaar kan overleven.

DSM is allang niet meer afhankelijk van de staatsmijnen en dat legt het bedrijf geen windeieren. Wie twintig jaar geleden een ‘standaard-aandelenpakket’ had samengesteld met bijvoorbeeld Shell, ING en Unilever, Nokia en Getronics had daar nu geen positief rendement op gehaald. En de bancaire aandelen, wat gebeurt daar de komende twintig jaar mee? Het kan in ieder geval geen kwaad om daar alvast wat op voor te sorteren, met alle Adyens en Paypalls die op de loer liggen.

Amazing Amazon

De enige posities van twintig jaar geleden waar je nú nog geld aan had kunnen verdienen waren Apple en Microsoft. Amazon had toen nog niemand in portefeuille. Van de meeste bedrijven scoorden de obligaties in dezelfde periode beter dan de aandelen. In feite verdien je met de meeste aandelen überhaupt geen geld, over een langere periode. Wat nog wél een impuls kan geven aan een bedrijfsaandeel is een opsplitsing, al dan niet gedwongen. Het meest winstgevende jaar van John D. Rockefeller was het jaar nádat ‘zijn’ Standard Oil werd opgeknipt in wat later onder meer Chevron, Exxon en Mobil.

Uit Philips kwamen uiteindelijk ook succesformules als ASML, NXP en Signify voort. Kennelijk veroorzaakt zo’n opsplitsing een explosie van creativiteit en innovatiekracht en word je gedwongen tot omdenken. En dát zijn nou juist de factoren die je sowieso nodig hebt om op lange termijn het hoofd boven water te houden. Wat dat betreft hoeven bedrijven als Apple, Microsoft en Facebook niet meteen in zak en as te zitten als de overheid met strikte voorwaarden op de proppen komt.