Het pasta-prijsplafond (en dat andere plafond)

Thijs BaasIn de media

De prijs van pasta is in Italië de afgelopen twee maanden twee keer zo hard gestegen als de algehele inflatie. Bovenop de 17% prijsstijging van maart kwam nog eens 16% in april. Bij de Zakenlunch van BNR voorziet Koen een hoop Italiaanse onrust, zeker nu de graanprijs alweer onder het niveau van voor de inval in Oekraïne ligt. ‘Er wordt gesproken over een pastaprijsplafond. Je kunt er ook de Pasta Purchasing Power-indicator op loslaten: hoeveel pasta kun je nog kopen voor je geld?’

“Bepaalde investeringen renderen wel degelijk. Maar alleen als de overheid ze doet.”

Koen Bender in BNR Zakenlunch

De kans is groot dat de Italianen de pasta de komende tijd veel vaker links laten liggen. ‘Als er iets een Italiaans symbool is, is het wel pasta: de gemiddelde Italiaan eet 23 kilo pasta per jaar. Dit kan er wel voor zorgen dat Italianen meer aardappels gaan eten.’

Schuldenplafond

Het ene plafond is het andere niet. In de Verenigde Staten draaide alles de afgelopen weken om het schuldenplafond, waaromheen de Democraten en Republikeinen hun rituele dans uitvoerden. Maar zelfs als de schuldendeal er wel is, liggen er nog voldoende beren op de weg, waarschuwde Koen, in de week voorafgaande aan de voorlopige deal tussen president Joe Biden en voorzitter Kevin McCarthy van het Huis van Afgevaardigden. ‘Die onderhandelingen duren ook zo lang omdat de Republikeinen een succes willen behalen: ervoor zorgen dat bepaalde plannen van de Democraten niet kunnen worden uitgevoerd, bijvoorbeeld op het gebied van een sociaal vangnet of een minimumloon.’